zaterdag 2 april 2016

Deel 8: Dom deur doen of toch wakker worden

03 april 2016 

 
Timo, zo mag ik deze vriendelijke Elf noemen



De donkere oude krachten hebben het toch nog even geprobeerd.

Afgelopen week heb ik een nare ervaring gehad.
Vertel eens iets nieuws, zou je nu kunnen zeggen.
Maar het ging juist zo goed met me.
Mijn vriendin en ik hebben ons leven aardig op orde en zijn tevreden met het weinige dat we hebben.

Ik liet me er aanvankelijk niet door uit het veld slaan, maar toen ik de brief van het incassobureau goed las, brak er iets bij me.
Waar halen ze godver-de godver het gore lef vandaan om nu, na ruim anderhalf jaar toch nog even gauw te proberen of er niet toch nog iets te halen valt.
En dan de toon van die brief.

Onder het motto: wat we weg kunnen slepen, slepen we ook weg.

Ik werd er toch wel even heel boos over.
Zeg maar gerust dat ik ziedend was.
De gore klootzakken.

Je ziet het, ik ben nog lang niet heilig.

Dat zal nog wel even op zich laten wachten.
Ik denk ook niet dat ik dat zelf nog meemaak.

Grapje.
Moet kunnen.
Ja toch.

Dat ze (incassobureaus en deurwaarders) het nog een keer zouden gaan proberen, wist ik wel.
Ik word over een paar maanden 65 en dan krijg ik aow.
Aow dus, want pensioen heb ik niet.
Het kleine beetje dat ik opgebouwd had, heb ik af moeten kopen om schulden af te lossen.

Niet zielig, het is gewoon waar.

En nu kwam deze brief, toch wel iets vroeger dan ik verwacht had, om er vooral voor te zorgen dat, als er wat te halen valt, zij toch vooral vooraan staan.
Dat zal niet gaan, want er zijn er een paar die veel en veel meer van mij tegoed menen te hebben dan deze schuldeiser.

Dat heb ik ze ondertussen ook geschreven.
Had ik al gedaan, maar dit soort mensen is nou eenmaal niet slimmer.

Wat mij vooral dwars zat, was dat ik er zo boos van werd.
En dat was een hele nare gewaarwording.
Zelfs nu nog, na alle ervaring die ik opgedaan heb.
Dat ik boos kan worden omdat het oude zo lang tegenstribbelt voordat het voorgoed verdwijnt.

Dat kan omdat de mensheid een beetje traag van begrip is en nog niet goed weet wat te doen.
Op oude voet verder leven, of je richten op het nieuwe.

Uit onzekerheid kiezen velen om vast te houden aan het oude.
Het doet heel vaak pijn, want zo goed was het oude niet voor ons mensen, maar ja, dat nieuwe, dat kennen we ook niet.

Dan maar ‘dom deur doen’.

En maar vast houden aan wat men kent.
Het is een bekend gegeven dat mensen, die slachtoffer zijn van welk soort (huiselijk) geweld dan ook, toch in die situatie blijven.
Omdat ze per se ook die paar goede dingen van hun partner willen zien.
En omdat dat oude, niet perfecte leven, het enige is dat ze kennen.

Zo is het ook in het groot.
Iedereen kan zien dat de politiek in zijn/haar algemeenheid iedereen continu belazert en dingen belooft die vervolgens niet nagekomen worden en toch blijven mensen op diezelfde politici stemmen.
In de hoop dat ze het deze keer wel goed doen.
Maar ze doen het niet goed, dat is hun bedoeling ook niet.
Dat zeggen ze wel, maar het gebeurt gewoon niet.

Het zijn nog lastige tijden, waarin de oude donkere macht en energie nog, door hun beproefde angst middelen, onzekerheid probeert te zaaien, om zodoende de vooruitgang tegen te gaan.

Dat gaat ze uiteraard niet meer lukken, want daarvoor is het transitie proces al te ver gevorderd.

Maar ik ging er toch weer even in mee.
Niet uit angst, maar toch wel uit frustratie.
En teleurstelling ook.
Heel naar was dat.

Het maakt me nu al niet meer uit, ik ben alweer aardig bij mezelf gekomen.
Maar wat ik, als bij-effect, ook heel vervelend vond, was dat ik ook lastig contact met mijn Elfenvrienden en vriendinnen kon maken.
Dat wilde ik zelf eigenlijk ook niet en zij volgens mij ook niet.
Het lukte me in ieder geval niet.
Vandaag kan het weer wel.
Ik ben benieuwd of koning Elf of Elfryda of Timo iets tegen me wil zeggen.
Dat merk ik straks wel.

Vanaf hier spreken mijn Elfen vrienden/vriendinnen.

“We zijn er al jongen.
We zijn nooit weg geweest.
Je hebt zelf een verzekering ingebouwd om niets stuk te maken met je boosheid.
Dat doe je goed.
Je wilt ons niet bezoedelen met jouw 3 D boosheid.
Maak je daar maar geen zorgen om.
Het komt goed.
Het is eigenlijk al goed, want je wist dat er nog pogingen ondernomen zouden worden om alsnog geld van jou te eisen.
Het zal ze niet baten.
Tegen die tijd is het voorbij.
Dat gaat snel gebeuren, althans, dat kan snel gebeuren.
Het hangt van jou zelf af.
Ga jij door met jezelf te ontwikkelen, wat niets anders is dan je weer te herinneren wie je bent.
In al jouw volledigheid, dan maak je het voor jezelf een heel stuk makkelijker.

Je bent heel goed bezig, richt je gewoon weer op de godheid in zijn/haar algemeenheid en je eigen god-zijn in het bijzonder, dan ga je met sprongen vooruit.
Vul je lichaamscellen met goddelijk licht en goddelijke liefde.
Zoveel je kunt.
Offer er maar wat slaap voor op, het zal je goed doen.

Nog even over de tekening van Timo, dat heb je ook goed gedaan.
Jij bent er onzeker over.
Je wilt ons niet teleurstellen, terwijl wij alleen maar blij zijn dat je ons wilt tekenen en je doet dat gewoon goed.
Ga dus rustig verder.
Haal ook hier de druk vanaf.

Dat was nog een reden waarom die lui weer even op je nek wilden gaan zitten.
Door je boos te maken.
Je merkt dat het je neerhaalt.
Het zuigt al je creativiteit op.
Dat is precies wat ze willen.
Jij bent in de openbaarheid getreden met je Lichtwerker zijn en daar zijn ze bang voor.
Echt bang ja, de oude donkere macht is bang voor jou en je mede  Lichtwerkers.
Jullie hebben hen verslagen.
Niet door met geweren en zo te schieten, nee, jullie hebben gewonnen door met Licht en Liefde te schieten.
Ga daar mee door.
Ze hebben al verloren.
Jullie hebben gewonnen.
Jij en al je medereizigers/sters Lichtwerkers.
Jullie zijn bezig om de massa te laten ontwaken.
Daar slagen jullie wonderwel in.
Natuurlijk is er alle hulp van onze kant, want de hele hemelse schare strijdt mee.
Letterlijk schouder aan schouder.
Jij merkt dat bijna niet, terwijl je toch al jaren geleden begonnen bent met je te verbinden met het Lichtwerkers netwerk, dat gelijkelijk verspreidt over de hele wereld, actief is.

Je weet niet half wat voor een machtig netwerk dat is.
En het werkt nog steeds.
Of jullie nou slapen of wakker zijn, het netwerk is doorlopend actief.
Nu begrijp je ook beter waarom je vaak zo moe bent.
Dit is al jaren aan de gang.
En het houdt pas op als alles helemaal gedaan is.

Richt je aandacht op al deze goede energie en op de mensen uit het netwerk.
Laat al diegenen, waarvan je teleurgesteld bent dat ze er niet aan meedoen, met rust, in de eerste plaats omdat je het niet zeker weet en in de tweede plaats omdat het niet de bedoeling was dat zij ook mee zouden werken.
Niet iedereen is zo sterk als jij en je vele mede lichtwerkers/sters.
Iedereen heeft een eigen taak en als jij nou gewoon jouw werk doet, dan kunnen die anderen ook hun werk doen.
Het is voor velen de laatste kans om dit op aarde in 3D te ervaren, want als straks de 5D helemaal daar is, wat betekent dat alle mensen, die mee kunnen en mee willen,  er klaar voor zijn, zodat de 3D voorgoed van de aarde weg is, kan dat niet meer.

Snap je nu misschien weer wat beter waarom velen zo halsstarrig zijn en nog 3D willen?
Jij ziet de ellende die daarmee gepaard gaat, maar velen nog niet.
Ga je strips maken en je blogs.
Deze tekst mag je er ook voor gebruiken.
Plaats hem zoals die nu is.
Het maakt niet uit of mensen, die het lezen, denken dat je het verzint, dat is hun mechanisme om niet te hoeven veranderen.
Niemand hoeft te veranderen, het is genoeg om wakker te worden.
Want als de ogen echt open gaan, dan is de verandering als vanzelf al in gang gezet.

Ga dus door met je goede werk.
Waardering heb je al in bescheiden 3 D kring, en van onze kant in hele grote kring.
Daar heb je nu niet veel aan, denk je nu, maar dat is niet waar.
Wij, van onze kant, kijken met groot genoegen en bewondering naar het fantastische werk dat jullie lichtwerkers doen.
Nogmaals; zonder jullie inspanningen was het niet gelukt.
En de omstandigheden waaronder jullie hebben moeten werken waren in vele gevallen, verre van ideaal.

Wij laten het hier nu bij, schrijf zelf rustig nog wat verder of ga slapen.
Namaste”

Tot zover Koning Elf.

Ondertussen ben ik alweer ruim een etmaal verder en is er weer wat meer bekend over de enorme veranderingen die voor de deur staan.

Over een week worden we nogmaals overspoeld door grote hoeveelheden energie, dat ervoor moet zorgen dat grote groepen mensen gaan ontwaken.

Ik ben benieuwd.

Langzaam merk ik in mijn omgeving dat er mensen aan het wakker worden zijn.
Beetje bij beetje en voetje voor voetje.
En dat is ook goed, want ineens je ogen openen kan heel schokkend en pijnlijk zijn.

Vergelijk het met uit een diepe slaap gewekt worden en op het moment dat jij je ogen opent, schijnt iemand met een hele felle lamp in je ogen.

Dat is dus niet fijn.

Wakker worden gaat het beste als het met ‘tact ende beleid’ geschied.

Ook diegenen die zelf al vinden dat ze aardig wakker zijn, zullen merken dat het nog veel wakkerder kan.

Dat geldt trouwens ook voor mijzelf.
Ik ben al aardig wakker, al zeg ik het zelf, maar ik ontwaak nog iedere dag een stukje meer.

Wat dat betreft ervaar ik deze tijd als een bijzonder enerverende tijd.
Een tijd ook die ik voor geen goud had willen missen.
Hoe moeilijk en lastig dat soms voor me geweest is.

Dit doet me vaak denken aan mijn, haast melancholisch, verlangen om de eeuwwisseling eens van nabij mee te maken.
Dan bedoelde ik die tussen 1899 en 1900.

Inmiddels hebben we allemaal de overgang van 1999 naar 2000 meegemaakt en ik vond het eigenlijk maar een flauwe bedoening.

Wat dat betreft is de overgang van 3D naar 5D heel wat interessanter.

Kijk naar hoe men in grote getale het oude vast probeert te houden.
In de politiek gaat zo’n beetje alles fout wat er fout kan gaan en de economie werkt ook al lang niet meer zoals vroeger.




Deze heb ik enkele jaren geleden al getekend, maar is nog steeds actueel.




De massa wil het niet zien, is er bang voor en klampt zich vast aan wereldleiders van verschillende ideologische makelij.

Maar niets helpt.

Leugens komen boven drijven en doofpotten barsten open.
Het einde is nog niet in zicht.

Waren er vroeger nog wel sterke leiders te vinden die hun land door moeilijke tijden loodsten.
Tegenwoordig zijn het bijna allemaal slap zakken en meelopers, die in de zak van het grootkapitaal zitten.
Ik zal nu even niet in detail treden, maar mijn trouwe lezers weten wel wie ik onder anderen bedoel.

Stuk voor stuk zie je zich stukbijten, in steeds groter wordende problemen.
Falende economieën, groter groeiende werkloosheid, dalende koopkracht.

En wat dacht je van de enorme stroom vluchtelingen, die hun heil in het westen komen zoeken, omdat ze in eigen land niet veilig meer zijn, vluchten voor het geweld van geweren en fundamentalistische religies.
Allemaal gedomineerd door mannen.
Domme, onwetende mannen.

Het zijn allemaal tekenen dat het anders moet.

Het kan ook anders.

Alleen zullen we dan ons denken om moeten gooien.

Het oude idee dat iedereen moet werken omdat hij/zij anders geen recht van bestaan heeft, is achterhaald, oud en versleten.

Het werkt niet meer.

We gaan langzaam maar zeker naar een samenleving waarin iedereen gelijk is en gelijke rechten heeft.
Een samenleving die het woord recht doet.
Samen-leving.
We leven samen.
En we zorgen samen dat alles wat nodig is geregeld wordt.

Is er iemand ziek en heeft hulp nodig, dan krijgt die persoon dat.

Rijkdom bestaat niet meer.

De macht van het geld is gebroken.

Schulden die gemaakt zijn, kunnen nooit meer afgelost worden.
En dan vooral de schulden die landen onderling gemaakt hebben.

De derde Dimensie is over en uit.

Accepteer dat.

Diploma’s hebben geen nut meer, want die zijn behaald op oude, achterhaalde, denkbeelden.
Denkbeelden waarvan de grote wereldleiders, achter de schermen, wilden dat we die denkbeelden aan zouden blijven hangen en er naar zouden leven.
Zoals het idee dat je nergens recht op hebt als je niet werkt.

Nogmaals, dat is het domste wat je je ooit hebt laten opdringen.

Kortom: Ik kijk met groot plezier en toch ook wel een beetje bezorgd naar de dagen, weken en maanden die komen gaan.

Groet,

Dirk jan van Harten